Kościół narodzenia Marii Panny i Klasztor Minorytów

Historie klasztora i kościoła są nierozłączne z historią Krnova. W średniowiecznych miastach było tradycją, że wewnątrz murów obronnych było wyznaczone miejsce na klasztor, w którym działali mnisi i księża.

 

Minoryci, lub Zakon Braci Mniejszych, jest zakonem żebraczym założonym przez świętego Franciszka z Asyżu. Ich charakterystycznym ubiorem jest brązowy habit przewiązany w pasie białym sznurem, na którym są trzy supły symbolizujące, a mnichom przypominające o trzech zasadach zakonu: ubóstwie, posłuszeństwu i czystości. Minoryci przybyli do Krnova w drugiej połowie XIII wieku, założyli tu klasztor i kościół. Kościół miał wielki wpływ na życie tutejszych ludzi. Minoryci szerzyli między ludźmi nie tylko wiarę, ale i wykształcenie.

 

W roku 1523 krnovskie i głubczyckie księstwo kupił margrabia Jiří Hohenzollern z Ansbachu. Wraz z nowym władcą przyszła także nowa wiara. Gorliwy zwolennik nauki Lutra kazał wygnać z państwa katolickie zakony rycerzy niemieckich i franciszkańskich braci Minorytów. W samym kościele zaczęto magazynować zboże. Klasztor został zamieniony na szpital i markrabską mennicę.

 

Minoryci do Krnova wrócili w roku 1650. Na pamiątkę tego wydarzenia dostali zezwolenie na budowę drewnianej kaplicy na wzgórzu Cvilin. Później w latach 1722-1728 wybudowali barokowy mariański pielgrzymkowy kościół. Krnov dosięgło wiele pożarów. Największy w historii Krnova wywołała wojna pruska 1. kwietnia 1779. Spłonęło prawie całe miasto. Pożar zniszczył wiele cennych obiektów, włącznie z gotyckim kościołem, klasztorem Minorytów, renesansowym ratuszem, zamkiem książęcym. Większość zabytkowych budowli została odbudowana. Kościół Minorytów otrzymał barokowy wygląd, który zachowany został do dziś.

 

W roku 1950 klasztor został zlikwidowany. Odnowiono go znów w roku 1989. Dlatego i dzisiaj w mieście można spotkać Minorytów. Najstarszą zachowaną częścią jest kaplica kościoła, znajdująca się na południowej stronie. Tu, pierwotnie był także klasztor, a ten, aż później wybudowany został na północnej stronie kościoła. Prawdopodobnie po pożarze, gdy kościół spłonął.

Budowla od 60 - tych aż do 90 - tych lat XX wieku służyła jako hotel Morava, czemu odpowiada niewłaściwa ingrenencja do wyglądu wnętrza i zewnętrznego wizerunku budynku. Wielka woda w 1997 zatopiła cały areał i spowodowała wielkie szkody. W roku 2000 odbyła się tutaj kapituła prowincjonalna a po niej życie społeczności Minorytów znów się zaczęło. Część klasztora wykorzystywana jest jako miejsce zakwaterowania Betanie.